आनंदी रहा निरोगी राहा –
बर्‍याचदा आपण स्वतःला एका कवचात बंद करून घेतो आणि जगापासून दूर जातो. आपण जग पाहत नाही आणि ऐकत नाही. बरेच लोक याला ध्यानअसेही म्हणतात आणि बरेच लोक त्याला विश्रांती म्हणतात. पण माझ्यावर विश्वास ठेवा, हे कवच तुम्हाला जगापासून वेगळे करत नाही, तर तुमच्या बरोबरीने वागण्याच्या क्षमतेवरही परिणाम करते. सर्वेक्षण केले तर, जे लोक एकाकी जगात राहतात, ते चटकन नैराश्याला बळी पडतात, त्यांना संपूर्ण आयुष्य जगल्यासारखे वाटू लागते.
कदाचित गीतेसारख्या उपनिषदात यालाच क्रियाशून्यता म्हटले गेले आहे. ज्याप्रमाणे श्रीकृष्ण भगवानांनी कर्म हा जीवनाचा आधार असल्याचे सांगितले आहे, त्याचप्रमाणे कार्यशून्य माणसाचे जीवन व्यर्थ आहे असे म्हणणे अयोग्य ठरेल का? राष्ट्रहित, वैयक्तिक हित आणि समाजहित शक्य आहे, हे आपण स्वीकारले पाहिजे तरच संपूर्ण राष्ट्र आणि संपूर्ण समाज एकत्र येऊन प्रगतीला हातभार लावू शकतो.
म्हणण्याचा अर्थ एवढाच आहे की आपण जितके जास्त स्वतःला व्यस्त ठेवू तितकेच आपल्याला निरोगी शरीर आणि निरोगी मनाचा अनुभव येईल. या कवचातून बाहेर पडून निसर्गाच्या रंगात मिसळूया. मग आपण जग व्यर्थ चालवताना दिसणार नाही, तर जगात आपले योगदान वाजवताना बघणार आहोत आणि त्याच्यासोबत आशेच्या प्रवासाला निघू.
व्यस्त व्यक्तीला निरुपयोगी गोष्टींबद्दल विचार करायला वेळ नसतो. रिकामे मन हे सैतानाचे घर असते, असे कोणीतरी बरोबरच म्हटले आहे! केवळ शरीरच नाही तर मनही कामात व्यस्त राहते. घरी असो किंवा बाहेर स्वतःला व्यस्त ठेवा. तुम्ही कोणत्याही नोकरी किंवा व्यवसायात असाल तर ठीक आहे नाही तर मग कोणत्याही सामाजिक सेवा संस्थेत सहभागी व्हा किंवा ज्यांना तुमची गरज आहे अशा लोकांना मदत करा. जग खूप सुंदर आहे आणि प्रत्येक जीवन देवाने कोणत्या ना कोणत्या कारणाने निर्माण केले आहे आणि सजवले आहे.